ก่อนจะก้มหน้าคล้ายคิดอะไรขึ้นมาได้ แล้วน้ำเสียงก็แผ่วๆ ลงไปในทันที “แต่พี่ซันโดรบอกว่าให้หัดเกรงใจเจ้าของบ้านมากๆ ค่ะ แอนนาไม่อยากรบกวน” คำตอบของเด็กสาวทำให้ริกคาโด้ไม่สบอารมณ์อย่างไม่น่าเชื่อ “เกรงใจฉันแต่ไม่เกรงใจเจ้านิกนี่นะ” “เกรงใจคุณนิกเหมือนกันค่ะ แต่คุณนิกบอกว่าซื้อมาแล้ว ต้องรับเอาไว้ ส่วนคุณริกยังไม่ซื้อให้แอนนานี่คะ” “ไม่อยากได้จริงเหรอ ฉันไปห้างสรรพสินค้าวันก่อน เห็นเค้าขายตุ๊กตาเปลี่ยนชุดได้ สวยเชียว คิดว่าจะซื้อให้เสียหน่อย ถ้าเธอไม่เอาก็ไม่เป็นไร” “จริงเหรอคะ เอ่อ... แต่คุณริกอย่าบอกพี่ซันโดรนะคะ” อารีแอนน่าทิ้งของฝากจากนิโคโล่ชั่วคราว ก่อนจะเขยิบมาเกาะแขนริกคาโด้อย่างอ้อนๆ กระซิบเสียงเบาเหมือนกลัวใครจะได้ยินด้วยความเผลอไผล มาเฟียหนุ่มอมยิ้มชอบใจ แต่ตีหน้าขรึมเอาไว้อย่างแนบเนียน “อืม... ฉันสัญญาว่าจะไม่บอก” ริกคาโด้ยื่นนิ้วก้อยให้เด็กสาวเกี่ยว อดสะเทือนใจไม่ได้เมื่อเห