โบน่าพยักหน้าอย่างยอมจำนน เพราะใจเธอก็ยกให้เขาไปหมดทั้งใจแล้วเหมือนกัน
“อุ๊ย! คุณนิก” เธออุทานเมื่อเขาดึงเข้าไปกอดแนบอก
“คนเราเกิดมาแล้วต้องตาย อย่าคิดมากสิครับ ผมอยากให้โบน่าปล่อยเรื่องที่คิดแล้วรู้สึกหนักใจทิ้งไป” นิโคโล่ก็ยังเป็นหนุ่มอารมณ์ดีที่ดูไม่ค่อยจะใส่ใจเรื่องอะไร หากมีปัญหาและความทุกข์ เขามักจะหาทางออกได้ยอดเยี่ยมเสมอ แต่จริงๆ โบน่าคิดว่าเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าเธออีก ที่รู้จักแก้ปัญหาบางอย่างได้ง่ายมาก ง่ายอย่างไม่คาดคิด เขามีวาทศิลป์ในการพูดให้คนอื่นขบขัน อารมณ์ดีและคลายเครียด แต่ก็เป็นตัวของตัวเอง ท่วงท่าดูมั่นอกมั่นใจ แต่ไม่ใช่เพราะต้องการเบ่งอำนาจเวลาอยู่กับคนอื่นๆ แต่เพราะเขามีความเป็นผู้นำและน่าเกรงขามอยู่ในที
“คุณนิก อื้อ...” พอเธอจะพูดเขาก็ประกบปากดูดปากอิ่มเอาไว้เสีย สุดท้ายเธอก็แพ้ทางยอมให้เขาบดจูบเอาตามใจชอบ
“โบน่าอาบน้ำให้ผมนะครับ”
สิ้นประโยคนั้นโบน่าก็แทบจะไม่มีเวลา
