"ขออิสระฉันคืนนะ..."
หยดน้ำตาเม็ดใหญ่กลอกกลิ้งลงจากดวงตาคู่สวยหลังจากพูดประโยคนั้นจบ หัวใจแกร่งราวกับโดนของมีคมกรีดลงกลางใจจนรู้สึกปวดหนึบ สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นตอนนี้กำลังเกิดขึ้น เขารู้สึกกังวลตั้งแต่แหวนแต่งงานหลุดจากนิ้วคามิลล่า เหมือนเป็นลางบอกเหตุ แต่เขากลับไม่คิดว่าจะเร็วแบบนี้
"ขออิสระ? เหอะ! ขอกันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ" เขาหันมาถามคามิลล่าพร้อมกับดวงตาแดงก่ำ เขาไม่อยากให้ในสิ่งที่เธอขอ อาจเห็นแก่ตัว แต่ถ้าเสียเธอไปโลกทั้งใบของเขาคงกลับมามืดมนอีกครั้ง
"แล้วนายจะรั้งฉันไว้ทำไม ในเมื่อสิ่งที่นายทำมันคือการหลอกให้ฉันรัก นายไม่เคยรักฉันจริง นายรักแต่ตัวเอง"
"ยอมรับนะว่าตอนนั้นคิดแบบนั้นจริงๆ แต่ว่าตอนนี้ไม่ได้คิดแบบนั้นแล้ว"
"จะบอกว่าตอนนี้รักฉัน? ฉันควรเชื่อนายดีไหมมาร์คัส ฉันเคยเชื่อใจนายแต่นายกลับทำให้ความเชื่อใจที่ฉันมีต่อนายพังลง"
"...."
"ถ้านายรักฉันจริง ก็ปล่อยฉันไปเถอะ"
