"อื้อ~" หญิงสาวส่งเสียงร้องดังในลำคอเมื่อโดนใครบางคนตวัดท่อนแขนวางพาดเอวเล็กพร้อมกับกระชับกอดให้แน่นขึ้น
กลิ่นหอมคุ้นเคยจากเขาคนนั้นทำให้เธอลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืดสลัวของห้องนอน ตอนนี้เป็นเวลาเกือบตีสาม เขาคงเพิ่งทำงานเสร็จและขึ้นมาพักผ่อน
เธอเอียงใบหน้าไปหามาร์คัสเล็กน้อยพลางจับมือเขาให้ออกจากตัวเธออย่างเบามือ จังหวะที่แขนเขากำลังพ้นจากเอวเขาได้กระชับกอดเธอใหม่อีกรอบ ราวกับยังไม่ได้นอน
"อึดอัดเหรอที่ฉันกอด" เสียงเข้มเอ่ยถาม
"เปล่า"
"แล้วเมื่อกี้ล่ะ คืออะไร" เปลือกตามาเฟียหนุ่มเปิดออกปรากฏดวงตาสีเข้มน่าค้นหา ก่อนจะคลายท่อนแขนจากตัวคามิลล่าและพลิกตัวนอนตะแคงใส่อีกฝ่าย "นอนเถอะ"
"...." เธอเม้มปากเข้าหากันด้วยความรู้สึกผิดทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น เธอแค่อยากให้เขานอนสบายเพราะเธอนั้นนอนดิ้นบ่อยและอาจทำให้เขานอนไม่เต็มอิ่ม
พรึ่บ
คามิลล่าหันมากอดสามีตัวเอง เบียดร่างเล็กๆของตนเข้าห
