เธอเดินออกจากโกดังของมาร์คัสออกมาด้วยความหงุดหงิดปนน้อยใจ ถึงแม้เธอและเขาไม่ได้รักกันแต่คำพูดของเขา คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีอย่างน้อยเขาควรรักษาน้ำใจกันสักนิด ได้ยินเขาพูดแบบนั้นแล้วคงยากที่จะทำให้เขาตกหลุมรักเธอ
ร่างบางหย่อนตัวนั่งลงม้านั่งใกล้ๆ สายตาทอดมองวิวทะเลตรงหน้าพลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ตอนนี้ทุกคนในโกดังกำลังวุ่นวายอยู่กับการขนย้ายสินค้าขึ้นเรือส่วนเธอปลีกตัวออกมาข้างนอก
"นายเรียกหาครับนายหญิง" เธอหันไปมองต้นเสียงพบว่าเป็นออแลนด์
"เรียกหาฉันทำไม"
"นายไม่ได้บอกเหตุผลมาครับ"
"ลองบอกให้เขาเป็นฝ่ายมาหาฉันเองสิ" เพราะความน้อยอกน้อยใจกับคำพูดมาร์คัสทำให้คามิลล่ากล่าวประชดประชันแบบนั้นกลับไป
"ไปเถอะครับ นายไม่ชอบคนที่ขัดคำสั่ง"
"ฉันไม่ไป ถ้าเขาอยากคุย อยากเจอฉันก็บอกให้เขามาหาเองสิ เป็นผัวไม่ได้เป็นเจ้านายสักหน่อย"
ออแลนด์ลอบถอนหายใจเบาๆ เขาโค้งศีรษะให้คามิลล่าเล็กน้อยแล้วหมุนต
