ผมขัดใจมารดา โดยการพาตัวเองมาที่โรงพยาบาลจนได้ ทั้งๆที่มารดาได้ห้ามผมไว้ ด้วยเหตุผลที่ผมจำได้ขึ้นใจ ว่าถ้าผมไปเสนอหน้าให้เธอเห็นเมื่อไหร่ เธออาจจะหนีเตลิดไปอีกก็ได้
แต่จะให้ผมทำยังไง มันทนไม่ไหว มันรอไม่ได้ แค่ระยะเวลาที่เธอหายไป มันก็บอกได้ชัดเจนแล้ว ว่าผมต้องการเขาแค่ไหน
ผมเอาแต่สนใจกับการสะกดรอยตาม ไอ้ญาติห่างๆที่ชื่อว่ากาย ผมสงสัย ว่ามันจะรู้อะไรเกี่ยวกับมัชไหม เพราะก่อนหน้าที่ผมจะเพ่งความสงสัยมาที่ผู้ชายคนนี้ ผมได้สะกดรอยตามผู้ชายอีกคนมาก่อนแล้ว 'ไอ้เฮียอรรถ' ของยัยนั่น ไม่ได้ทำตัวหน้าสงสัยแต่อย่างใด มันยังทำงานตามปกติ แค่ชอบหยิบมือถือขึ้นมา แล้วทำเหมือนกับว่าพยายามโทรหาใคร แต่ทุกทีที่มันทำ ส่วนมากผมก็ไม่เห็นว่ามันจะได้พูดคุยอะไร เอาง่ายๆ ถ้าคนที่มันโทรหา คือคนๆเดียวกับที่ผมโทรมา มันก็คงจะโทรไม่ติดเหมือนผมนั่นแหละ
แล้วช่วงเวลานั้น คือช่วงเวลาที่ผมพลาด มารดาได้รับโทรศัพท์จากทางโรงพย
