ผมยกมือถือค้างที่หูเอาไว้ ในขณะที่สายตายังจ้องมองที่ภรรยาไม่ละไปไหน มัชเองก็จ้องมองผมอย่างไม่แน่ใจ แต่แล้วผมก็เลือกที่จะทำให้เมียสบายใจ โดยการเลือกที่จะวางสายลงไป
ร่างของภรรยาโผล่เข้าหาผมทันที และผมก็ไม่ลังเลที่จะกอดเธอเอาไว้แนบอก
"รักมัชนะ"
ผมบอกจากใจ ก่อนที่คนเป็นเมียจะก้มลงมาจูบที่ปาก อย่างที่ผมไม่เคยคิดเอาไว้
ผมเห็นน้ำตาของเธอมันซึมเหมือนจะไหล แต่ทว่าใบหน้าของเธอมันกับฉายรอยยิ้ม ที่บ่งบอกว่าอิ่มเอมใจ
ขอแค่เธอสบายใจ อะไรผมก็จะทำให้..
"เชื่อใจกันไหม ว่ารักแค่แม่ของลูกคนเดียว"
"เชื่อใจ แต่ก็ไม่อยากให้เจอไงคะ นานแล้วที่เธอหายไป แล้วจู่ๆทำไมเธอกลับมา"
"ถ้าเธอไม่เข้ามาวุ่นวายกับมัช พี่ก็คงจะไม่เก็บเรื่องของเขาเข้ามาใส่ใจ"
คิ้วสวยได้รูปนิ่วเข้าหากันอย่างแปลกใจ และผมก็รีบทำการอธิบาย เพื่อให้คนเป็นภรรยาเข้าใจอะไรๆได้ชัดเจน..
"คนที่มัชเจอในงาน คนๆนั้นอาจจะเป็นเพื่อนของนุ่นก็ได้นะ"
แวว
