ผมอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ ก่อนจะพามารดาและบุตรสาวกลับเข้ามาที่โรงพยาบาลอีกครั้ง
ผู้ป่วยยังคงหลับใหล มารดาของผมเลยพาลูกสะใภ้ออกมาผ่อนคลายตรงระเบียงใกล้ๆ
"มัชทำใจให้สบายนะลูกนะ อย่าร้องไห้ เดี๋ยวแม่เขาจะทุกข์ใจตามไปด้วย"
ร่างบอบบางของเมียผมกอดคนเป็นลูกสาวเอาไว้ แต่ก็ยอมพยักหน้ารับในสิ่งที่แม่ผมบอกไป อย่างเข้าอกเข้าใจ
"แล้วแม่เราว่าไง จะกลับบ้านไหม"
"แม่ไม่ยอมกลับค่ะ ท่านบอกจะอยู่ที่นี่ จะอยู่กับหมอ"
ภรรยาของผมมีสีหน้าทุกข์ใจจนผมรู้สึกได้ ผมพาเธอนั่งรถทางไกล ไหนจะยังไม่ได้นอน ซ้ำยังมาทุกข์ในใจเข้าไปอีก
"น้องยิ้มมาให้พ่ออุ้มดีกว่าลูก ให้แม่คุยกับคุณย่า เดี๋ยวพ่อพาหนูไปซื้อขนมนะครับ"
บุตรสาวอ้าแขนให้ผมอุ้มอย่างว่าง่าย จากนั้นผมก็ปล่อยให้มารดาและลูกสะใภ้ได้คุยกัน ผมพาลูกสาวเดินออกมาที่มินิมาร์ทใกล้ๆ ก่อนที่ไลน์จากเครื่องผมจะดังขึ้นมารัวๆ
ผมเอามือถือมาเปิดอ่าน เพราะคิดว่าอาจจะมีงานด่วน และแ
