ขอโทษที่มองข้าม

1253 คำ

เสียงสนทนาดังขึ้นมาตามสมาร์ทโฟนที่ฉันถือไว้ เสียงของผู้หญิง คือคนที่ฉันไม่ชอบเท่าไหร่ และเสียงของผู้ชาย มันก็ไม่ใช่ใคร นอกจากคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆฉันอยู่ในตอนนี้ จิตใจของฉันจดจ่ออยู่กับการรับฟัง และฉันก็สะดุดอยู่กับคำบางคำ แต่ฉันก็ยอมรับฟัง จนกระทั่งเสียงที่บันทึกไว้ มันได้สิ้นสุดลงไป "ลูกในไส้หรอคะ" ฉันถามในสิ่งที่ยังคาใจ และสามีก็ตอบในสิ่งที่ฉันสงสัยทันที "พี่ไม่รู้หรอก ว่าเขามีจริงๆไหม แต่ก็อย่างที่บอก พี่เคยเห็นปรอทตรวจครรภ์ในกระเป๋าเขาไง" "แต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร" เขาพยักหน้ากลับมาทันที.. แสดงว่าเธอมีลูกจริงๆอย่างนั้นสิ! "พูดไปแบบนี้ รู้ไหมว่าเธอจะโกรธแค่ไหน.." ที่ถามไม่ใช่ว่าฉันเป็นนางเอกแสนดีที่ห่วงใย ฉันเพียงแค่อยากได้ความมั่นใจ! "เขาบังคับพี่เองช่วยไม่ได้ เขาบอกว่าจะส่งรูปบ้าๆพวกนั้นให้มัช แต่พี่ไม่อยากให้มัชเห็น มันเป็นอดีตไปแล้ว รูปมันนานแล้ว พี่จำเป็นต้องไปคุยกับเขาให

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม