“ทั้งหมดเก้าสิบบาทค่ะ”
“นี่ค่ะ” มือเรียวยื่นแบงก์ร้อยไปให้พนักงานตรงหน้าไป โดยที่พนักงานสาวก็ยิ้มรับเงินจากคนตัวเล็กก่อนจะทอนกลับมา
“ขอบคุณมาที่มาใช้บริการนะคะ”
“ค่ะ^^” ว่าแล้ว ร่างบางก็ถือถุงที่มีซองมาม่าแล้วก็ไข่เดินออกมาจากร้านค้าด้วยความเร่งรีบ เพราะเธอเองลืมไปว่ามาม่าในห้องตัวเองนั้นหมดจึงต้องลงมาซื้อที่ร้านค้าหน้าคอนโดแทน
ตึกตึก...
แต่ขณะที่ขาเรียวกำลังเดินถือถุงเข้าไปด้านในคอนโดหรูอยู่นั้น
ตึก! สองเท้าเล็กก็ต้องชะงักไปทันทีที่สายตาเธอเหลือบไปเห็นร่างสูงคุ้นเคยเดินออกมาจากลิฟต์หรูพร้อมกับหญิงสาวคนหนึ่ง
พึ่บ คนตัวเล็กรีบเดินเข้าไปยืนหลบมุมลอบมองยังสองคนที่ค่อย ๆ เดินผ่านตรงที่เธอยืนอยู่ด้วยความรู้สึกบางอย่าง
ผู้หญิงคนนั้น...น่าคุ้นชะมัด
“เหมือนเคยเจอที่ไหน...”
หลายชั่วโมงผ่านไป...
“อื้อ...” ใบหน้าเล็กค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงียหลังจากที่เธอเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม
