พึ่บ ฉันเดินไปหยิบกระเป๋าและเอกสารประกอบการเรียนที่สรุปไว้เตรียมตัวเดินออกจากห้องหรูเพราะวันนี้ฉันมีสอบกลางภาควิชาสุดท้าย ซึ่งเมื่อวานฉันไปนอนห้องน้ำขิงมาทำให้วันนี้ต้องรีบตื่นแต่เช้ามาเอาเอกสารที่สรุปไว้ไปอ่านระหว่างรอสอบตอนบ่าย “เฮ้อ” ขอให้ข้อสอบออกไม่ยากเกินไปด้วยเถอะ แกร๊ก! แอดดดดด ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องไปสองขาฉันก็ต้องชะงักไปเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นใครบางคนที่กำลังเดินออกจากห้องของเขาอยู่เช่นกัน “...” ฉันก็ได้แต่ยืนนิ่งด้วยความรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อย ตึกตึก... เสียงคนตัวสูงที่ฉันลอบมองเขาอยู่เดินผ่านฉันไปด้วยสีหน้านิ่งเรียบ ซึ่งการกระทำของเขาทำให้ฉันรู้สึกหน่วงในใจขึ้นมาเล็กน้อย นี่คือคำตอบของเขาแล้วสินะ นี่คือคำตอบของเขา... โอเควี ทุกอย่างมันจบ ทุกอย่างมันชัดเจนแล้ว เขากำลังทำในสิ่งที่ถูกต้อง เขากำลัง...ไม่เลือกเธอ “ก็ดีแล้ว” ฉันเอ่ยออกมาพร้อมกับเม้มปากแน่นพยายามเข้มแข็