สองวันผ่านไป...
“...” เจ้าของใบหน้าหล่อเอาแต่นั่งนิ่งมองเอกสารบางอย่างในมือด้วยสีหน้านิ่งเรียบ ก่อนจะ...
พึ่บ! เสียงสองขายาวลุกขึ้นจากโซฟาหรูกลางห้องท่าทีปกติพร้อมกับเดินไปหยิบกุญแจรถเดินออกไป
เอี๊ยด! รถหรูถูกขับเข้ามาจอดยังบ้านหลังใหญ่ด้วยความรวดเร็ว ท่ามกลางความตกใจของคนในบ้าน
“ใครมา...”
“...กรี๊ด! ลูกชายฉันกลับบ้าน” คาราเมลกรีดร้องดีใจสุดขีดรีบวิ่งลงไปรับร่างสูงที่เดินออกมาจากรถ
“ดินลูกกก” หมับ! มือเล็กเอื้อมไปสวมกอดลูกชายตัวสูงด้วยความคิดถึง
“...” ใบหน้าหล่อก็นิ่งอยู่ในกอดของแม่ตัวเองก่อนจะเอื้อมมือไปกอดตอบหญิงวัยกลางคน
“แม่คิดถึงลูกมาก”
“ครับ”
“คิดถึงแม่ไหม”
“ครับ”
“ดิน ตอบน้อยอีกแล้ว...”
“...คิดถึงแม่ไหม” ปากเล็กถามออกไปอีกครั้ง
“ครับ คิดถึง”
“เย้! ลูกชายแม่” ว่าแล้ว คาราเมลก็กอดลูกชายคนโปรดตัวเองแน่นไม่ยอมปล่อย โดยที่ทั้งสองก็พากันเดินเข้าบ้านทั้งที่กอดกันอยู่อย่างนั้
