หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
ตั้งแต่วันนั้นที่ทะเลาะกันทั้งฉันและฉลามต่างก็ตึงใส่กันจนเวลาผ่านไปร่วมอาทิตย์ เราไม่ได้นอนด้วยกัน คุยกันบ้างและส่วนใหญ่เป็นฉลามที่โทรมาเพราะฉันยุ่งกับงานโปรเจ็คกลุ่ม
ไม่ใช่ว่าไม่คิดถึงแต่ฉันยุ่งกับงานมากๆ นี่มันโปรเจ็คสุดท้ายแล้ว ไม่อยากต้องมาแก้อะไร อยากเรีบนจบจะแย่แล้ว
“ดาบีหน้าแกซีดๆ เป็นอะไรหรือเปล่า”
“อื้อมึนหัวนิดหน่อย”
“พักก่อนไหม เดี๋ยวค่อยมาทำต่อก็ได้” ฟอร์ดบอก ตอนนี้เรากำลังทำงานกลุ่มกันอยู่ที่บ้านของพี่ต้า ทุกอย่างใกล้จะเสร็จแล้วแหละเหลือเก็บรายละเอียดไม่เยอะแล้ว
“อือ” ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินมานั่งพักบนโซฟาตัวใหญ่ รู้สึกหน้ามืดแบบนี้มาประมาณสามวันแล้ว มีนบอกให้ไปหาหมอแต่ฉันรั้นเองเพราะอยากเร่งทำงาน
“คุยกับฉลามหรือยัง” มีนเดินมาถาม
“วันนี้ยังไม่ได้คุยกันเลย”
“ดาบี แกอยากเลิกหรือไง”
“เปล่าซะหน่อย ก็ดูสิมีเวลาที่ไหนโหมงานหนักเกือบอาทิตย์แล้ว”
“ถ
