ตอนที่ 15
เจ้าจะทิ้งข้าไว้เดียวดายเช่นนี้หรือ
ซูอวี่หรี่ตามองลูกชายตัวเองด้วยท่าทีที่ไม่ยอมแพ้เช่นกัน สองพ่อลูกจ้องหน้ากันนิ่งอย่างไม่มีใครยอมใคร เฉาซีที่เห็นว่าหากไม่ห้ามน่าจะไปกันใหญ่เลยรีบตกปากรับคำเด็ก ๆ ด้วยรอยยิ้ม
"แม่เข้าใจแล้ว.." ซูอวี่เหลือบมองเฉาซีด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย เหมือนจะพูดอะไรสักอย่างแต่สุดท้ายก็แค่กอดอกแล้วสะบัดหน้าไปอีกทางอย่าง
‘หึ! อยากอยู่ด้วยกันนักก็เอาเถอะ แต่พรุ่งนี้ข้าจะหาทางลากเจ้ากลับมาเอง!’
ขณะที่ไป๋จื้อและไป๋ฮวายิ้มหวานเหมือนนางฟ้า แต่สายตาที่มองกันเองนั้นเจ้าเล่ห์สุด ๆ ราวกับว่านี่เป็นแผนที่พวกเขานั้นวางเอาไว้
ในคืนนั้นภายในห้องนอนเล็ก ๆ ที่มีแสงตะเกียงสลัว เธอเอนตัวลงบนฟูกนุ่มที่ถูกปูไว้บนเตียงไม้นิ่ม ๆ
"มานอนเถอะ เตียงนี้นิ่มมากนะ" เธอตบเบา ๆ บนผ้าห่ม เชื้อเชิญเด็กน้อยสองคนที่ยืนอยู่
ต้าซูและเสี่ยวซูเหลือบตามองเตียงที มองเฉาซีที ราวกับลังเลว่าจะขึ
