ตอนที่ 18
ครอบครัวอบอุ่น
หลังจากเฉาซีอุ้มไป๋จื้อเดินลิ่ว ๆ ออกไปโดยไม่หันกลับ ซูอวี่เองก็ก้มลงอุ้มไป๋ฮวาขึ้นแนบอกแล้วหมุนตัวเดินตามหลังเธอไปเช่นกัน ทั้งสองอุ้มลูกแฝดออกไป ทว่ากลับทิ้งไออารมณ์ร้อนระอุเอาไว้ข้างหลัง
สองพี่น้องตระกูลซู ซูเซี่ยและซูเหิงมองตามหลังด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ซูเซี่ยกัดฟันกรอดก่อนจะสบถเสียงเบา ๆ แทรกออกมาจากไรฟัน
"หึ... พวกเจ้าก็ผยองไปได้แค่ตอนนี้แหละ" คำพูดนั้นเต็มไปด้วยความอาฆาตทั้งขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
พวกเขาเบือนหน้าหนีและกระฟัดกระเฟียดกันไปคนละทิศคนละทาง ก้าวเท้าเร็ว ๆ กลับเรือนตัวเองราวกับไม่อยากทนเห็นแม้แต่เงาของซูอวี่กับครอบครัวอีกแม้แต่วินาทีเดียว
ในห้องโถงใหญ่บรรยากาศยังคงเงียบงัน มีเพียงเสียงจอกชากระทบกันเบา ๆ ดังเป็นจังหวะ ท่านพ่อนั่งสงบนิ่ง ฝ่ามือใหญ่ถือจอกชาอย่างมั่นคง ท่านแม่เองก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามมือบีบถ้วยชาแน่น สายตาเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองแต่ก็ต้อง
