ตอนที่ 21
ชายแปลกหน้า
ทันทีที่พวกเขาก้าวเท้าเข้ามาในเมืองหยางโจวก็รู้สึกเหมือนถูกโลกทั้งใบกลืนกิน ถนนสายยาวทอดไกลสุดตา อาคารสองข้างทางล้วนหรูหรา ประดับด้วยป้ายผ้าไหมพริ้วไสวในสายลม เครื่องประดับแวววาววางโชว์อยู่หน้าร้านจนต้องหยีตา ร้านค้าชั้นสูงตั้งเรียงรายหนาแน่น คนในเมืองแต่งกายกันอย่างปราณีต
ซูอวี่จูงมือเฉาซีพาเด็กน้อยเดินเลียบร้านค้าไปเรื่อย ๆ ทั้งสองไม่เอ่ยคำใดนอกจากใช้สายตากวาดมองสำรวจทุกอย่าง ตั้งแต่ขนาดร้าน เม็ดพลอย ราคา ไปจนถึงกลุ่มลูกค้าที่แวะเวียนเข้าออก จนกระทั่งตะวันคล้อยต่ำก็พากันมายังโรงเตี๊ยมเล็ก ๆ ที่หว่างตันจัดการไว้ให้
พอเข้ามาในห้องเฉาซีกับซูอวี่ต่างก็นั่งลงตรงขอบเตียงไม้มองสบตากันนิ่ง ๆ ความเหนื่อยล้าไม่ได้อยู่แค่ในร่างกาย แต่อยู่ในใจด้วย
"คุณชายรอง.." เฉาซีเป็นฝ่ายเอ่ยก่อนด้วยเสียงนุ่มเจือแววเคร่งเครียด
"ท่านมีความเห็นอย่างไรบ้า" ซูอวี่ทอดมองเธออยู่พักหนึ่งก่อนข
