มาเกือบถึงหน้าอก มองอีกทีก็ละม้ายคล้ายเปาบุ้นจิ้น ต่างก็ตรงหนวดเคราที่เป็นสีขาว และผิวที่ดูขาวซีด
“ที่นี่ที่ไหนครับลุง”
ชายหนุ่มถามอีกที นึกในใจว่า ‘เจอคนปากหนัก’
ท่าทางของชายชราเหมือนไม่อยากพูด ถ้าอยากได้ข้อมูล คงต้องขยันถาม
“ร้านนี้เป็นของลุงรึครับ”
“…..”
เจ้าของร้านพยักหน้าแทนคำตอบ
“ขออนุญาตถ่ายรูปนะครับ…สวยมากๆ”
รอนนี่กล่าวอย่างรู้มารยาท ขณะกวาดสายตาไปรอบๆร้าน ยกกล้องขึ้นบันทึกภาพโอ่ง ไห ถ้วยโถโอชาม เชิงเทียน เครื่องสังคโลกลายคราม เครื่องเบญจรงค์ ตะเกียงโบราณ แจกันและพานทองเหลืองที่มลังเมลือง ละลานตาไปทั้งร้าน เมื่อลำแสงเจิดจ้าจากพระอาทิตย์สาดลอดช่องลมลงมากระทบที่ผิวโลหะ
เมื่อเห็นแสงแดด ชายหนุ่มนึกแปลกใจ
‘จะเป็นไป
