จู่ๆ…กลิ่นหอมเย็นของลีลาวดีโชยมาอีกครั้ง เริ่มจากจางๆ กระทั่งหอมกรุ่นรุนแรง คล้ายจะช่วยยืนยันในสิ่งที่เธอและเขารู้สึกได้ตรงกัน
“กลิ่นนั่น…คุณได้กลิ่นใช่มั้ย” น้ำค้างสงสัย
“ครับ…ชัดเจนอย่างไม่ต้องสงสัย”
เธอนิ่งไปกับคำตอบของเขา…คิดในใจว่า ‘นี่คือการสื่อสาร…มีบางอย่างกำลังพยายามสื่อสารผ่านกลิ่นของลีลาวดี’
“อากาศเย็นสบายดีนะครับ”
รอนนี่เปลี่ยนเรื่องด้วยการเอ่ยขึ้นเบาๆ ทว่ากังวานเสียงของเขาก็ดังพอที่จะฉุดให้หญิงสาวซึ่งนั่งซ้อนท้ายรถจักรยาน เกาะเอวหลวมๆ แนบแก้มข้างหนึ่งไว้กับแผ่นหลังของเขานั้น หลุดออกมาจากภวังค์คิดซึ่งวนเวียนอยู่กับเรื่องดอกลีลาวดี…และจี้ชิ้นนั้น
“อากาศที่นี่ก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ แม้ตอนกลางวันจะร้อนสักแค่ไหน แต่พอค่ำลงก็จะรู้สึกเย็นสบาย อาจเป็นเพราะแถวนี้ยังมีป่าเขาอุดมสมบูรณ์ ยิ่งถ้าเป็นหน้าห
