เช้าวันถัดมาไห่มี่เฟิ่งให้ตั้งโต๊ะที่ห้องรับแขกให้ทุกคนมาทานอาหารด้วยกัน ชาที่ชงดื่มทำจากน้ำแร่ อาหารของนางทั้งหมดทุกจานก็ทำจากน้ำแร่เช่นเดียวกัน แม้จะหลอกตัวเองว่าอยากให้ทุกคนมีสุขภาพดี แต่ที่จริงแล้วในหัวใจนางก็เป็นห่วงเขานั่นเอง
วันนี้นางทำอาหารที่ดีหลายอย่าง ทั้งซุปหัวปลา ปลาเปรี้ยวหวาน ไข่เจียว เต้าหู้น้ำแดง ปีกไก่เหล้าแดง ผัดโป๊ยเซียน ข้าวผัดกุนเชียง เต้าหู้ยัดไส้นึ่งซีอิ๊ว
เมื่อจัดอาหารเสร็จสาวใช้ก็ยกอาหารมา ส่วนนางนั้นเข้าไปอาบน้ำก่อน และสั่งว่าให้ทานกันเลยไม่ต้องรอนาง แต่เมื่อนางอาบน้ำเสร็จเดินมาถึงโต๊ะกลับไม่มีใครแตะต้องอาหาร รวมทั้งเขาที่นั่งรออยู่เช่นเดียวกัน
“ทุกคนข้าสั่งแล้วไม่ต้องรอ เหตุใดยังไม่ทานกัน”
“พวกเรารอท่านแม่” เฟยหยวนรีบบอกเพื่อเอาใจท่านแม่ของตนทันที
“หืม...!” นางเลิกคิ้วแต่เมื่อฝั่งตรงข้ามของนางมีเขาที่นั่งอยู่นั้นนางก็หลบตาไม่มองสบตาเขา
“เอาล่ะกินกันไ
