“นายหญิงขอรับ” จิ้นเหอเหมือนกำลังจะพูดขึ้นแต่ว่าท่านแม่ทัพเข้ามาก่อน เขาหยุดสักครู่จะได้พูดคุยพร้อมกันเลยทีเดียว วันนี้เขาไปสืบเรื่องสกุลซูมา
“เจ้าว่ามาเถิด ข้าจะไม่ห้ามพวกเจ้าขอให้พวกเจ้ารับรู้ว่าข้าก็ยืนข้างพวกเจ้าเช่นเดียวกัน” เฉินเฟยอี้อยู่กับนางมาสักพัก รับรู้ว่านางเป็นคนเช่นไร โกรธคือโกรธ เกลียดคือเกลียด แต่ถ้าได้ใจดีแล้วนางก็ช่วยจนสุดทางเช่นเดียวกัน
เมื่อหันมาหานายหญิงที่ได้พยักหน้าก็เริ่มเล่าตั้งแต่เรื่องที่แม่นางซูหลันฮวานั้นได้รับหน้าที่มาเป็นตัวแทนทำการค้าของตระกูลอิ๋น นางได้เดินทางไปทั่วได้พบผู้คนมากมายดังนั้นนายท่านซูจึงคิดยกจวนตระกูลซูให้ดูแล ส่วนตระกูลซูจะย้ายไปทำการค้าที่ฉงหยวนแทน
แล้วเรื่องที่น่าแปลกใจคือแม่นางซูผู้นั้นแอบเล่นชู้กับคนสนิทของตัวเองจริง ตอนนั้นมีข่าวแค่ปลุกปล้ำ ไม่คิดว่านางจะไม่เลือกกินทั้งลอบเล่นชู้อีกด้วย
“จิ้นเหอ...โทษของสตรียุคนี้ที่ลอบเล่นชู้คือ
