“ท่านแม่...ขะ...ข้า...ข้ากลัว” เฟยหยวนมองไปยังท่านผู้เฒ่าผู้นั้นกล่าวอย่างหวาดกลัวเล็ก ๆ เฟยหยุนจึงหยิกน้องชายไปหนึ่งที เพราะจะทำให้ความแตกเรื่องที่พวกเราไปก่อเรื่องไว้
ไห่มี่เฟิ่งมองไปตามสายตาลูกชาย ก็พบเข้ากับท่านผู้เฒ่าผู้หนึ่งท่าทางใจดี เหตุใดบุตรชายถึงเกรงกลัว พวกเขาไม่ใช่ไม่เคยพบปะผู้คนเสียเมื่อไหร่กัน ความสงสัยของนางถูกดึงความสนใจด้วยน้ำเสียงที่ดูเมตตานัก
“แม่นางน้อย วันนี้มาซื้อสมุนไพรหรือ” อี๋ว์เฉียนทักทายด้วยท่าทางเป็นมิตรไร้ความดุดันใด ๆ เมื่อเห็นนางส่งยิ้มให้เขาก็ยิ้มตอบกลับมา
“คารวะท่านผู้เฒ่า ข้าเพียงติดตามคณะที่มาจากแคว้นเว่ย อยากมาเรียนรู้สมุนไพรสักหน่อยเจ้าค่ะ ข้าคิดจะเปิดหอยาในวันหน้า” ไห่มี่เฟิ่งกล่าวด้วยท่าทีนอบน้อมให้ความเคารพผู้อาวุโสกว่า
ผู้เฒ่าอี๋ว์เฉียนมองอย่างประเมินแม่นางน้อยมากหน่อย หากคิดจะเปิดหอยาคิดว่าคงทรงความรู้แล้ว เห็นทีว่าตนต้องแลกเปลี่ยนความรู้บ
