เฟยหยุนสบโอกาสเห็นว่ากำลังชุลมุนก็เข้าไปลากน้องชายตัวเองออกมา ทั้งวิ่งหลบไปพบกับพี่อาถงและพี่จิ้น เหอพอดี
“คุณชาย คุณชายน้อย”
เมื่อได้ยินเสียงเรียกของสองคนสนิทท่านแม่ ทั้งคู่ก็รีบปีนขึ้นหลังแล้วก็เร้นกายหายวับด้วยความรวดเร็ว
ผู้เฒ่าหมอเทวดาหันมาอีกที เจ้าเด็กแสบนี้ก็ไม่อยู่เสียแล้ว พลันก็หัวเราะลั่นขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ทำเอาเหล่านางกำนัลและบ่าวชายในจวนอ๋องไม่เข้าใจ ไม่รู้ว่าท่านผู้เฒ่าหัวเราะชอบใจสิ่งใด
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า... “ร้ายกาจ ร้ายกาจแล้ว”
วันนี้เขากลับมาจี้ชวนก็เพื่อตรวจร่างกายของอ๋องน้อยแห่งจี้ชวน ไม่คิดว่าจะได้ชมความครึกครื้นเช่นนี้ เขาเดินลูบหนวดออกไปอย่างสบายใจ ไม่ได้พบเรื่องบันเทิงใจเช่นนี้มานานมาก
“ข้าเสียรู้เจ้าเปี๊ยกนี่เสียแล้ว” พูดได้ดังนั้นก็อารมณ์ดีไม่น้อย นอกจากวิชาแพทย์เก่งกาจ เขาก็มีวรยุทธสูงไม่น้อย แต่กลับพ่ายให้กับอุบายตื้น ๆ ของเจ้าหนูน้อยพวกนี้ ยังไม่รู้ว่าพวกเ
