เสร็จธุระเรื่องจัดการสร้างเรือน แล้วนางก็เดินกลับไปจัดการบ้านต่อ วันนี้เพิ่งมาถึงยังไม่ได้ตรวจอะไรในบ้านนางก็คิดว่าต้องไปดูแปลงผักสักหน่อย ไม่ได้อยู่หลายวันไม่รู้ว่าผักที่ปลูกมีปัญหาหรือเปล่านะ
ขณะที่เดินไปเขาก็เดินตามนางมาไม่หยุด จนนางเองก็ขี้เกียจจะสนใจเขาอีกต่อไป เพราะหากมัวแต่สนใจก็คงไม่ได้ทำอะไรกันพอดี เพราะเหมือนยิ่งเดินหนีเขาก็ยิ่งตามมาเรื่อย ๆ ไม่หยุด
“ท่านอ๋องน้อยจะตามข้าอีกถึงเมื่อไหร่กัน” สุดท้ายนางก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหวเองแล้วหันไปขึ้นเสียงใส่เขาโดยที่เขาก็ยังไม่ได้ทำอะไรผิด
“ข้ารู้สึกแปลกใจ ทำไมทุกคนเรียกข้าว่าท่านแม่ทัพ แต่เจ้าเรียกข้าว่าท่านอ๋องน้อย ข้าเป็นสามีเจ้าคนเป็นภรรยาปฏิบัติต่อสามีเยี่ยงนี้หรือ” เขาเอ่ยวาจาคล้ายกับตำหนินางที่ช่างไร้คุณธรรมในการเป็นภรรยานัก นั่นเหมือนยิ่งจุดไฟโทสะขึ้นในอกของไห่มี่เฟิ่ง
นางพยายามสงบใจให้ได้มากที่สุด เพราะว่าเขาจำไม่ได้ย่อมไม่ผิดอะไ
