ไห่มี่เฟิ่งเดินเคียงคู่ไปกับสามีเมื่อก้าวลงมาจากรถม้า นางก็หยุดมองที่ด้านหน้าป้ายชื่อจวนตระกูลเฉิน ครั้งหนึ่งเคยเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่กระมังถึงได้มีป้ายดูน่าเกรงขาม
เท่าที่อ่านตอนเริ่มต้นนิยาย นางอ่านผ่าน ๆ ไม่ได้จดจำมันมากนัก มัวแต่สาปพระเอกที่กลายมาเป็นสามีที่แสนดีของนางในตอนนี้อยู่ ทั้งหมั่นไส้อยากตบสักฉาดในตอนโลกความจริง เมื่อทะลุมิติมาทำให้รู้ว่าเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอันใด เพียงแต่ผู้เขียนเจาะจงให้พระเอกสมหวังกับนางเอกอย่างหลันฮวา แต่นางกลับมาเปลี่ยนชะตาให้พระเอกกลับมาสมรักกับนาง
“คารวะคุณชายใหญ่ นายท่านรออยู่ที่โถงรับรองแล้วขอรับ” บ่าวรับใช้ท่าทางนอบน้อมเดินมาคารวะทั้งต้อนรับอย่างดี แต่ไห่มี่เฟิ่งจำได้ว่าบ่าวผู้นี้เคยจับนางกับลูกสาวโยนออกไปนอกบ้านทั้งที่อากาศหนาวเย็น แล้วก็ไม่ไยดีนางและลูกจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร
ใช่นางเคยร้ายในจวนแห่งนี้ เพราะหากไม่ร้ายนางจะสู้คนเหล่านี้ได้อย่างไรกัน
