ค่ำคืนแสนหวานที่เพียงกอดกันจนเช้าตรู่ผ่านไป วันถัดมา เหล่านายช่างที่เฉินเฟยอี้ไปว่าจ้างให้มาสร้างกำแพงด้วยอิฐและต่อเติมส่วนที่ยังไม่เรียบร้อยของบ้านให้ดี ทั้งคอกม้าก็จัดทำไว้สามารถเลี้ยงม้าได้สามสี่ตัว
ยู่ถิงตื่นแต่เช้าก็เดินเอามือไพล่หลังมองดูเจ้าเสี่ยวโต้ กับเจ้าเสี่ยวตู๋ ม้าตัวใหม่ที่ไม่ใช่ม้าของท่านพ่อ ท่าทางมันดูเป็นมิตรกว่าม้าท่านพ่อที่จ้องจะพยศกับนาง จนมือซุกซนเล็ก ๆ ของนางเอื้อมขึ้นไปหมายจะลูบมัน แต่ทว่าความตัวเล็กของนางทำให้เอื้อมไม่ถึง
“คุณหนูจะทำอันใดขอรับ” อาถงเดินเอาน้ำมาให้ม้าดื่ม ก็เห็นคุณหนูทำท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ตรงคอกม้า ใจเขาก็หล่นไปที่ตาตุ่ม เพราะว่าอันตรายยิ่งนัก
ชู่ว!!
“พี่อาถง เบา ๆ เจ้าค่ะ ข้าเพียงอยากสัมผัสมัน”
อาถงมองดูม้าที่พ่นลมหายใจครืดคราด แล้วต้องเป่าปากออก หากมาช้าอีกก้าวเดียว เห็นทีว่าเขาต้องโดนท่านแม่ทัพลงโทษแล้วกระมัง เพราะมันไม่คุ้นชินกับเด็กอ
