“ท่านพี่...ตื่นเถิดเดี๋ยวจะสายนะเจ้าคะ”
“ข้าไม่อยากห่างเจ้าเลยเฟิ่งเอ๋อร์ แต่ว่าสามีเจ้ามีหน้าที่เพื่อปกป้องแคว้น หากมีเวลาให้เจ้าเล็กน้อยก็อย่าน้อยใจสามีเช่นข้าเลยนะ” เขาพูดเสียงออดอ้อนก่อนจะกลับเข้าไปยังกองทัพที่ชายแดนแคว้นเว่ย
“ข้าย่อมไม่คิดเล็กคิดน้อยเจ้าค่ะ ท่านพี่เตรียมตัวเถิดข้าจะไปทำอาหารให้ท่าน” ภรรยาอย่างนางปรนนิบัติบนเตียงก็แล้วย่อมต้องดูแลเรื่องอาหารการกินไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ยามนี้โรงทำบะหมี่ลวกของนางใกล้เสร็จแล้ว และเรื่องนี้จะทำกันลับ ๆ ห้ามแพร่งพรายทุกคนในบ้านรู้ดี ยิ่งมีกำแพงมิดชิดบดบังสายตาได้ดียิ่ง
จากที่ร่ำลาสามีอยู่นาน หลังจากเขาควบม้าไปแล้วจิ้นเหอก็แอบมากระซิบบอกว่าตระกูลซูยังไม่รามือยังคงติดตามพวกเขาแต่ไม่กล้าเข้ามาทำอันตราย นางจึงพยักหน้าพร้อมคิดแผนหาวิธีกำจัดสตรีร้ายกาจผู้นี้เสียที
“ข้าได้ข่าวเรื่องที่บิดาเขาหาคู่แต่งงานในเมืองหลวงใช่หรือไม่”
“ขอรับนายหญิง”
