ค่ำคืนนี้บ้านไห่มี่เพิ่งเต็มไปด้วยบุรุษ และแน่นอนว่านางไม่ให้ใครนอนในบ้านสักคนเดียว รวมทั้งสามีตัวเองด้วย เพราะว่าวันนี้หงุดหงิดที่แม่เลี้ยงของเขามายุ่มย่ามกับนาง ดังนั้นต้องมีบทลงโทษอย่างสาสมกับที่ทำให้นางหงุดหงิดใจ
แต่ความใจดีของไห่มี่เฟิ่งก็ยังคงเป็นการทำอาหารให้คนขับเกวียนและรถม้าของโยวหวังเหล่ยได้ทานด้วย เมนูตอนเย็นจึงเป็นอะไรง่าย ๆ ทานแล้วอิ่มสบายท้อง นางจึงเอาผักในสวนมาต้มจับฉ่าย แต่ที่น่าประหลาดใจคือ ผักของนางที่ใส่ปุ๋ยวิเศษนั้นมีรสชาติดีมาก ๆ ขนาดนางต้มแค่ผักกับกระดูกหมูลงไปและเพียงเติมเกลือก็อร่อยมากกว่าใส่ผงวิเศษเพิ่มรสชาติเสียอีกด้วยซ้ำ
“อาเฟิ่ง...เจ้าต้มได้อร่อยนัก ข้าขออีกชามได้หรือไม่” โยวหวังเหล่ยที่ตอนแรกดูเหมือนจะผิดหวังเล็ก ๆ ที่นางทำเพียงต้มจับฉ่ายให้เขากิน แต่เมื่อได้ชดน้ำเพียงหนึ่งคำ เขาก็ยื้อแย่งกินกับแม่ทัพเฉินทันที ทำให้การรับประทานอาหารเย็นวันนี้มีความสุขยิ่ง
