เย็นวันนั้นพายุไลน์บอกตะวันให้มาหาที่คณะ เพื่อรอเขากลับคอนโดพร้อมกันเนื่องจากอาจารย์ปล่อยเลต ทำให้เขาไม่สามารถไปรับเธอได้และเขาก็ไม่อยากให้เธอกลับคอนโดเพียงลำพัง “งานดี” ไวน์ที่อาสารอเป็นเพื่อนตะวันที่ลานคณะวิศวกรรม ทั้งสองซื้อลูกชิ้นและน้ำปั่นมากินเมื่อรู้สึกหิวพร้อมกับหันไปมองผู้ชายที่เดินผ่านไปมาอย่างอารมณ์ดี “ดีแก” หนุ่มน้อยหน้าตี๋ที่พึ่งเดินผ่านทำให้ไวน์และตะวันหันขวับไปมองทันที ความน่ารักของเด็กหนุ่มที่พึ่งเดินผ่านไป “พ่อของลูกฉัน” “แต่แกไม่มีมดลูกนะวิวัฒน์” “พูดแบบนี้ ตบกันไหม? เพื่อนก็เพื่อนเถอะ” ไวน์ลุกขึ้นยืนเท้าสะเอวหาเรื่องตะวัน เรียกเสียงหัวเราะจากตะวันได้เป็นอย่างดี เสียงหัวเราะใสของตะวันทำให้พายุที่กำลังลงมาจากตึกรับรู้ได้ว่าเธออยู่ตรงไหน เขาเดินไปตามเสียงหัวเราะเรื่อย ๆ จนเห็นแผ่นหลังบางของตะวันนั่งอยู่กับเพื่อน “น่ารักจังเลย ชื่ออะไรคะ” หนุ่มตี๋คนเดิมเดินผ่านทำให้ตะ