หมอคามินที่กำลังจะเดินเข้าไปในห้องพักของยี่หวาเป็นอันต้องชะงัก เมื่อมือถือเครื่องหรูดังขึ้นก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปเปิดประตู คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมใบหน้าเบื่อหน่ายแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัดและเขาก็อยากทราบว่าปลายสายโทรมาเรื่องอะไรเหมือนกัน
(พี่หมอช่วยพ่อหนูด้วย พ่อหนูถูกใส่ร้าย) น้ำเสียงร้อนรนปนสะอื้นของมีนาเอ่ยบอกกับหมอคามินเหมือนอย่างที่เคยทำมาก่อนแต่ครั้งนี้กลับไม่ได้ผล เมื่อคุณหมอหนุ่มตอบกลับไปอย่างไร้เยื้อใย
(นั่นมันคือความจริง ให้พ่อของเธอรับผิดชอบซะ!!)
“สวัสดีครับ” ร่างสูงเดินเข้าไปภายในห้องพักผู้ป่วยของยี่หวา หมอหนุ่มพบกับคุณแม่ของเธอที่อยู่เฝ้าอาการของหญิงสาวเพียงคนเดียว
“น้องยังไม่ตื่นเหรอครับ”
“ตื่นแล้ว ทานข้าวทานยา พึ่งหลับไป” คุณหญิงเจิมจันเอ่ยบอกกับคุณหมอคามิน ตลอดเวลาที่ยี่หวาอยู่โรงพยาบาลได้รับการอำนวยความสะดวกจากคุณหมอคามินทั้งหมด แถมคุณหมอที่เข้ามาดูอาการของยี่หวากับลูก
