“ยี่หวาเที่ยงนี้อยากทานอะไรไหม” ร่างสูงของหมอคามินเดินเข้ามาภายในห้องพัก หลังจากที่ตรวจคนไข้ของวันจนเสร็จ ช่วงนี้หมอคามินไม่รับเคสหรือเวรใด ๆ ทั้งสิ้น ได้รับการอนุมัติจากหมอไบรอันที่เป็นทั้งหมอแถมยังพ่วงตำแหน่งผู้บริหารโรงพยาบาลเป็นคนอนุมัติ
“นี่คุณว่างมากเลยเหรอ” ยี่หวาเงยหน้าขึ้นจากห้องจอมือถือ ซึ่งเธอกำลังอ่านข้อมูลสำหรับคุณแม่มือใหม่ หลังจากคุยงานกับภีมเรียบร้อยแล้ว
“ผมว่างแล้ว หวาอยากกินอะไรเดี๋ยวไปซื้อให้”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวภีมมา” คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปม เมื่อร่างบางเอ่ยถึงบุคคลที่สามที่เขาเหมือนคุ้นชื่อแต่ก็ไม่รู้จักและยังไม่ทันที่หมอหนุ่มจะสงสัยได้นาน ร่างสูงของภีมก็เดินเข้ามาภายในห้องพักผู้ป่วยของยี่หวา
“ยี่หวาเป็นไงบ้าง” เสียงทุ้มเอ่ยถามหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง มือหนารีบเดินไปวางถุงส้มตำไว้บนโต๊ะและรีบกลับมาหายี่หวาอีกครั้ง
“หวาไม่เป็นอะไรมาก ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว”
“ดีแล้ว เป็นห่วง
