ตลอดทางที่นั่งรถมาด้วยกันเธอไม่แม้จะเปิดปากพูดกับผมสักคำ
สภาพตอนนี้ไม่ได้เหมือนคนถูกมอมยาปลุกเซ็กซ์และไม่เหมือนตอนที่ดื่มชาคุณปู่ผมเข้าไปแล้วทำให้เกิดอารมณ์ทางเพศแต่อาการมันจะสะลึมสะลือตลอดและจะสร้างจินตนาการของตัวเองขึ้นมาจนกว่าสารที่ได้รับเข้าไปจะหมดฤทธิ์ เป็นจินตนาการที่ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าไปถึงขั้นไหนแล้วเพราะมันขึ้นอยู่กับว่าก่อนหน้านี้เธอเจอเรื่องอะไรมาบ้าง
“ อยากอาบน้ำก่อนไหม ”
ผมตัดสินใจถามหลังจากที่ต่างคนต่างเงียบมาพักหนึ่ง ที่นี่เป็นห้องของเราสองคนผมเลยคิดว่ามันน่าจะช่วยให้เธอผ่อนคลายหรือรู้สึกปลอดภัยขึ้นมาบ้าง
“ ไม่ค่ะ ”
แต่แล้วเธอก็สายหน้าอย่างไม่มีเยื่อใยแถมยังดูระแวดระวังผมทุกฝีก้าว คงกำลังสับสนอยู่ว่าตกลงผมใช่พี่ธาดาของเธอหรือเปล่า
“ ทำไม ยังไม่เชื่อใจพี่อีกหรอ ”
ผมถามด้วยความใจเย็นเพราะเข้าใจว่าเธอผ่านอะไรมาบ้าง แค่นี้ผมทนได้ไม่เป็นไร
“ หนูไม่รู้ตอนนี้หนูสับสนไปหม
