ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่มีอาการหอบร่วมด้วยแต่ไม่วายจะเอาจมูกถูไปกับแผ่นหลังเนียนแล้วสูดดมเอากลิ่นกายของสาววัยขบเผาะเข้าไปเต็มปอดก่อนที่ริมฝีปากหนาของผมจะจูบซับไปตามไหล่มนทีละข้าง
“ หนูก็มีความสุขมากเหมือนกันค่ะ ”
คนที่อยู่ใต้อาณัติเอ่ยออกมาไม่ได้ดังมากแต่มันก็เพียงพอให้หัวใจผมมีชีวิตชีวามากขึ้น ผมจับเธอให้นอนหงายเอาขาก่ายตัวเธอมือหนึ่งก็กอดเอวไว้แล้วก้มลงไปจ้องใกล้ๆ
“ ตอนที่อยู่ที่โน่นพี่คิดถึงหนูทุกวันคิดถึงจนนอนไม่หลับเลยคิดว่าต่อไปนี้พี่จะไม่ไปไหนไกลหนูอีกแล้ว ”
“ จริงๆนะคะ ห้ามโกหกหนูนะ ”
เจ้าของใบหน้าหวานสบตากับผมด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข ผมใช้นิ้วเกลี่ยผมไปทัดที่หูให้เธอก่อนจะให้คำมั่นสัญญาอีกครั้ง
“ ไม่โกหกครับพี่หลงหนูขนาดนี้จะไปที่ไหนได้อีกล่ะ ”
คำพูดเลี่ยนๆที่ผมก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะพูดออกมาได้ทำให้ใบหน้าสวยๆแดงเป็นลูกตำลึง
“ ไปอาบน้ำไหม ”
อยู่ๆผมก็อยากให้เธอไปอาบน้ำขึ้น
