ตอนนี้อายุครรภ์ของฉันได้สิบสี่สัปดาห์แต่คนที่ไม่รู้คงดูไม่ออกว่าฉันท้องเพราะฉันเป็นคนตัวเล็ก การฝึกงานของฉันจะครบกำหนดเดือนหน้านี้แล้ว ฉันจะกลับไปเป็นนักศึกษาอีกแค่สองเดือนเท่านั้นก็จะก้าวเข้าสู่วัยทำงานอย่างที่เคยตั้งใจเอาไว้ อาทิตย์ที่แล้วคุณปู่พึ่งไปรับยายมาหาฉันซึ่งตอนนี้ยายก็ยังพักอยู่ที่บ้านของคุณปู่
วันนี้เป็นวันหยุดซึ่งยัยแพรกับพี่ลิขิตก็หยุดงานพอดีเลยจะมาเยี่ยมคนท้องอย่างฉันที่ห้อง
“ เพื่อนใกล้มาถึงหรือยัง ”
น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังมาจากตรงเคาน์เตอร์ครัววันนี้คุณหมอธาดาอาสาเป็นพ่อครัวทำกับข้าวพอได้ยินว่าพวกยัยแพรจะมาก็ขอแลกเวรกับคุณหมออีกคน ตั้งแต่ที่ฉันท้องพี่ธาดาดูแลฉันดีมากไม่ให้ฉันหยิบจับอะไรเลย เวลาที่อยู่โรงพยาบาลก็คอยจับตาดูฉันตลอดเพราะกลัวว่าฉันจะแอบไปทำงานหนักส่วนเรื่องอาการแพ้ท้องแปลกประหลาดของฉันก็ยังเป็นอยู่ ฉันกับพี่ธาดาเลยแยกห้องกันนอนมาเป็นเดือนแล้ว
“ ใกล้ถึงแล้วค่
