บทที่ 124

1697 คำ

หวาย นาทีแรกที่ฉันได้เห็นหน้าลูกน้อยมันทำให้ความลำบากตลอดเวลาที่อุ้มท้องและความเจ็บปวดก่อนหน้านี้หายไปเป็นปลิดทิ้ง หน้าเขาสองคนเหมือนพ่อมากไม่ว่าจะเป็นคิ้วตาจมูกหรือแม้กระทั่งปากเล็กๆนั่น “ ขอบคุณนะที่อดทนเพื่อพี่มาตลอด ” พี่ธาดากุมมือฉันไว้แน่นทำให้น้ำตาฉันไหลรื้นออกมาอีกครั้งในช่วงนาทีชีวิตของเราสามแม่ลูกผู้ชายคนนี้ไม่เคยทิ้งเราไปไหนและไม่น่าเชื่อว่าแค่ได้เห็นหน้าลูกพี่ธาดาก็ถึงกับร้องไห้ หลังจากที่ลูกน้อยได้ลืมตาดูโลกตอนนี้ก็ผ่านมาสามเดือนแล้วแผลผ่าคลอดของฉันก็เริ่มหายดีแต่กว่าจะผ่านมาได้ก็ลำบากอยู่เหมือนกันเพราะแผลผ่าคลอดรักษายากและใช้เวลานานกว่าการคลอดธรรมชาติโชคดีที่ฉันได้คุณแม่ของพี่ธาดามาคอยดูแล บ้านนี้ทั้งบ้านพากันเห่อหลานเด็กแฝดมากอย่างพี่ภาคิณก็เห่อขนาดซื้อรถเข็นรถจักรยานมารับขวัญหลานไว้แล้วส่วนคุณปู่ก็รับขวัญเหลนด้วยเงินก้อนหนึ่งและอนุมัติงบประมาณก้อนใหญ่โครงการสร้างโร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม