“ นอนเร็วหน่อยไม่ได้หรอครับคนเก่งคืนนี้พ่อขออ้อนแม่สักคืนนะ ”
“ ทำไมไปบอกลูกแบบนั้นล่ะคะ ”
ฉันดุออกไปทันทีถึงพวกเขาจะยังไม่รู้เรื่องแต่ฉันก็ยังรู้สึกอายลูกอยู่ดีเพราะฉันรู้ว่าที่พี่ธาดาพูดเมื่อครู่หมายถึงเรื่องอะไรและหางตาที่ขยันมองหน้าอกฉันมันทำให้ฉันเริ่มใจคอไม่ดี
“ ก็พี่อยากอ้อนหนูบ้างนิ ”
ไม่พูดเปล่าเจ้าของสายตาอ้อนวอนยังเอาสันจมูกมาคลอเคลียแก้มฉันเบาๆเล่นเอาขนลุกซู่ไปทั้งตัวเพราะตั้งแต่ที่ฉันคลอดเราสองคนก็ไม่มีเวลาจู่จี๋กันเลย เรื่องอย่างว่าก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
“ ให้ลูกโตกว่านี้อีกหน่อยไม่ได้หรอคะเขาสองคนติดเรามากเลยพี่ธาดาก็รู้นิคะ ”
เวลาที่ห่างหายจากการมีเซ็กส์ทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นและแอบเกร็งนิดหน่อย ไม่รู้ด้วยแล้วนาทีนี้แม่ลุกอ่อนอย่างฉันต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน
“ แต่เดือนนี้พี่ว่าลูกเริ่มนอนนานขึ้นแล้วนะ จริงไหมครับเด็กดีของพ่อคืนนี้นอนนานๆหน่อยนะครับเดี๋ยวพ่อให้รางวัล ”
