“ แบบนี้ช่วยให้อุ่นขึ้นหรือเปล่า ”
น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังอยู่ไม่ห่างจากฉันมาก การแสดงถึงความเอาใจใส่ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
“ หนูว่าอาจารย์คนนั้นเขาชอบอาจารย์นะคะ ”
“ ใครหรอ ”
เพราะท่าทีที่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ของคนที่เข้ามายืนซ้อนหลังทำให้ฉันนึกหมั่นไส้ไม่น้อย ฉันหันไปเผชิญหน้าตรงๆก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองค้อน
“ อาจารย์ไม่รู้จริงๆหรอคะว่าหนูหมายถึงใคร ”
“ ผมเห็นฟ้าเป็นแค่น้องสาวและเพื่อนร่วมงานคนนึง หลายปีที่ผ่านมาผมแสดงออกชัดเจนทุกอย่าง ”
เจ้าของร่างสูงมองฉันด้วยสายตาที่จริงจังแล้วการที่เอ่ยชื่อเต็มปากเต็มคำได้นั่นก็แปลว่าเขารู้อยู่เต็มอกว่าอีกฝ่ายคิดยังไง
“ ในชีวิตของผมผู้หญิงคนเดียวที่มีอิทธิพลด้วย คือคนนี้ต่างหาก ”
คงเพราะเห็นฉันยืนเงียบอาจารย์ธาดาเลยพูดต่อพลางโฉบสายตาลงมาจ้องฉันเพื่อยืนยันคำพูดของตัวเอง ร่างหนาเบียดชิดแผ่นหลังฉันมากขึ้น ขืนขยันหยอดแบบนี้ไม่เลิก
สักวันฉันต้อ
