หวาย
ฉันตื่นมาอีกทีท้องฟ้าข้างนอกก็มืดสนิทแล้ว พอสายตาเริ่มโฟกัสภาพภายในห้องได้ฉันก็มองเห็นอาจารย์ธาดานั่งอยู่ตรงโซฟากำลังอ่านหนังสืออยู่
ฉันชักจะสงสัยแล้วนะว่าเขาเคยทำอย่างอื่นฆ่าเวลาบ้างหรือเปล่า
“ ตื่นแล้วหรอ ”
ในตอนที่ฉันแอบนินทาในใจเจ้าตัวก็หันมาพอดี
“ ตอนนี้กี่โมงแล้วคะ ”
“ สามทุ่ม ”
“ สามทุ่ม! ทำไมอาจารย์ไม่ปลุกหนูล่ะคะ ”
ฉันรีบดีดตัวขึ้นจากเตียงแล้วตรงไปที่ระเบียงห้องเพราะตอนที่กลับเข้ามาพนักงานโรงแรมบอกว่าจากตรงระเบียงห้องของฉันสามารถมองเห็นตอนที่พระอาทิตย์ตกได้ฉันเลยตั้งใจว่าจะไปถ่ายรูปสวยๆแต่แล้วก็กินแห้วจนได้ ฮื้อออ!!
“ ผมเห็นเรานอนอยู่เลยไม่อยากกวน ”
“ ถ้างั้น.....คืนนี้เราไปกินข้าวที่ชายหาดกันดีไหมคะ บรรยากาศที่นั่นน่าจะพอชดเชยได้ ”
ฉันรีบออกความเห็นด้วยหวังครั้งใหม่
“ เอาไว้พรุ่งนี้แล้วกันเพราะคืนนี้ไม่น่าจะไม่ทันแล้ว ”
แต่แล้วอาจารย์ธาดาก็ทำลาย "ฟิลลิ่
