“ ไหนว่ายังไม่ถอดเสื้อผ้าไงคะ ”
ฉันรีบยกมือขึ้นปิดหน้าแล้วหันหลังอย่างไวเพราะตอนนี้พี่ธาดาใส่แค่กางเกงชั้นในตัวเดียว
“ ที่พี่พูดคือยังไม่ได้ถอดออกหมด เราจะเข้ามาทำไมไม่เคาะประตูก่อน ”
ฉันแทบจะกรี๊ดใส่หน้าหล่อๆนั้นไป
มันมีประตูให้เคาะที่ไหนเล่า พูดออกมาได้
“ พี่ขอโทษนะคือพี่หมายถึงน่าจะส่งเสียงก่อนเข้ามาก่อน ”
พี่ธาดาคงจะนึกขึ้นได้เลยรีบแก้ตัวเป็นพัลวัน ถึงเราสองคนจะผ่านเรื่องนั้นกันมาแล้วแต่มันก็ไม่ได้ทำให้จริตจะก้านของฉันน้อยลง ตรงกันข้ามทุกครั้งที่ได้เห็นร่างกายของพี่ธาดามันก็ยิ่งทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้นหลายเท่า
“ ช่างเถอะค่ะ ตอนนี้พี่ธาดาช่วยหันหลังไปก่อนได้ไหมคะหนูจะได้ช่วยนุ่งให้ ”
ฉันหลับหูหลับตาพูด
“ ตอนนี้พี่หันหน้ามาอีกฝั่งแล้ว ”
พอได้ยินแบบนั้นฉันก็เอื้อมไปหยิบผ้าขาวม้าขึ้นมาแล้วค่อยๆก้าวไปด้านหลังจนแน่ใจว่าใกล้พอจะช่วยนุ่งให้ได้นั่นแหละ
“ ยืนดีๆนะคะเดี๋ยวมันไม่แน่
