ผ้าแพร....
"เป็นไงบ้าง" พี่วิชถามหลังจากที่ฉันได้ลองชิมขนมเค้ก
"อร่อยค่ะ แต่แพรว่ามัน....เอ่อ"
"บอกมาเลยครับพี่จะได้ปรับปรุงสูตร"
"แพรว่ามันหวานไปหน่อยค่ะถ้าพี่วิชลดหวานลงอีกนิดก็จะมีมากเลยค่ะ ขอโทษนะคะที่ติขนมของพี่ทั้งที่พี่ตั้งใจทำ" ฉันขอโทษพี่วิชที่ฉันไปตำหนิขนมของเขาทั้งที่เขาตั้งใจทำอย่างสุดฝีมือ
"ไม่เป็นไรครับเพราะที่พี่ให้แพรมาเพราะอยากให้ชิมและบอกอย่างตรงไปตรงมาว่ารสชาติมันเป็นยังไง ที่ผ่านมาพี่ให้คนในบ้านลองชิมทุกคนไม่ว่าจะแม่บ้านแม่ครัวคนขับรถคนสวนยามทุกคนก็ชมบอกอร่อยๆ ไม่มีใครบอกไม่อร่อยเลยสักคนสงสัยกลัวพี่หักเงินเดือนมั้งพี่ก็เลยบังคับให้กินเค้กจนหมดก้อนถ้าไม่หมดพี่ก็จะไล่ออก5555" ฉันอดยิ้มอดขำคำพูดของพี่วิชไม่ได้
"เวลาน้องแพรยิ้มน้องแพรหัวเราะดูโลกสดใสมากๆ เลยนะทำไมถึงไม่ค่อยยิ้มเลยล่ะ"
"แพรเองก็จำไม่ไ่ด้แล้วค่ะว่าตัวเองยิ้มและหัวเราะครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่"
"ต่อไปนี้ก็
