ผ้าแพร...
"น้องแพรอยากทานอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าเดี๋ยวพี่สั่งให้"
"เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะแพรอิ่มแล้วค่ะ" ฉันตอบพี่เตวิชอย่างเกรงใจ
"แต่เค้กร้านนี้อร่อยนะครับพี่อยากให้ลอง^^"
"ใช่จ้ะหนูแพรเค้กที่นี่อร่อยมากๆเลยนะลูก" คุณน้าคุณแม่ของพี่เตวิชบอกกับฉันด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มและเป็นมิตร
"ป้าว่าแพรลองหน่อยก็ได้นะลูกพี่เค้าอุตส่าห์เชียร์นะ"
"เอ่อก็ได้ค่ะ" ฉันพยักหน้ารับคำด้วยความเกรงใจจากนั้นพี่เตวิชก็สั่งเค้กซึ่งเป็นเค้กไอศครีมสีสันน่าทานมาให้ตอนแรกฉันคิดว่าจะกินแค่นิดเดียวพอเป็นมายาทแต่ไปๆมาๆฉันกินจนหมดคนเดียวเพราะมันอร่อยมากฉันไม่เคยกินเค้กที่อร่อยแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต คือมารู้ตัวอีกทีบนจานก็ไม่เหลืออะไรแล้วฉันเห็นพี่เตวิชแอบยิ้มขำเบาๆเขาคงขำที่ฉันปฏิเสธในตอนแรกแต่สุดท้ายก็กินจนหมดทำให้ฉันอายจนไม่กล้ามองหน้าเขา
"อร่อยมั้ยครับ^^"
"อร่อยค่ะ>จ้าจะคอยดูว่าจะหวงก้างหรือเปล่าพ่อคนปากหมาเอ้ยปากเส
