ตอนที่ 24
“ทำให้ผมคิดถึงใจจะขาด หายแล้วก็ยังหลอกผมอีก คืนนี้ผมไม่ปล่อยคุณเอาไว้แน่ ๆ ” คุณหมอก้มหน้าลงไปกระซิบด้วยน้ำเสียงยียวน สองแก้มสากปรากฏรอยยิ้มอย่างคนที่นึกสนุก
“คุณหมอ!!! จะทำอะไรรส” พูดจบตัวเธอก็ถูกคนหมอโน้มตัวให้นอนลงบนเตียงกว้าง คุณหมอบดจูบเพื่อลงโทษ รสสุคนธ์จำต้องสะบัดหน้าหนีส่งเสียงครางอู้อี้ สองมือน้อยทุบเบา ๆ ที่แผ่นอกกำยำของเขา ตากลมเล็กถลึงใส่คนที่คร่อมตัวเธอเอาไว้
ดนัยโอบกอดไม่ให้เธอดิ้นรนต่อสู้เขาได้ ก่อนขยับร่างบางเข้ามากอดจนลมหายใจเป่ารดกัน แต่มือใหญ่ยังไม่ละ ห่างจากเรียวปากนุ่มหวาน ส่วนมืออีกข้างเลื่อนไปกุมมือเล็กไว้ เพราะรู้สึกเจ็บระบมที่กำปั้นน้อยของหญิงระรัวใส่ไม่ยั้ง
“อื้อ” รสสุคนธ์ครางเสียงดัง พยายามยกท่อนขาเรียวเพื่อเอาเข่าไปกระแทกให้โดนจุดสำคัญของเขา แต่คนที่ว่องไวกว่าก็จัดการแทรกขาเข้าไปล็อกขาเรียวเล็กเพื่อกันไม่ให้เธอทำร้ายเขาได้ รสสุคนธ์เบิกตาโตตกใจ เธอร
