เสียงกดกริ่งจากหน้าบ้านหลายๆ ครั้งทำให้คนตัวเล็กที่ซุกอยู่ในอ้อมกอดน้ำเงินขยับเบียดเข้าหาเขามากกว่าเก่าเหมือนจะมุดเข้าไปหาเขาให้มากขึ้นเพื่อจะได้ไม่รำคาญ แต่เสียงรบกวนนั้นยังคงอยู่และเสริมเข้ามาด้วยโทรศัพท์ที่ตั้งระบบสั่นเอาไว้สั่นครืดๆ ผสมโรงเข้าไปอีก
“อะไรกันเนี่ย” รัศมีดาราครางเหมือนโดนทรมานอย่างหนัก... แน่นอนว่าเป็นนานเสียงกริ่งนั่นยังคงอยู่...
“นอนก่อนเถอะ เดี๋ยวผมไปดูเอง” จูบแก้มคนข้างตัวหนักๆ แล้วลุกขึ้นแบบไม่อิดออดเพราะต้องการไปพบหน้าคนที่มารบกวนในเวลานี้มากกว่าจะอยู่ในห้วงนิทราแสนหวานกับคนข้างตัว
คว้าได้เสื้อคลุมตัวโตมาสวมทับร่างเปลือยแล้วก็เดินออกไปยังประตูวิลล่า เขาสั่งให้คนของเขาห้ามรบกวนเว้นแต่จะมีเรื่องอะไรจำเป็นเพราะต้องการใช้เวลากับรัศมีดารา หากแต่เวลายามเช้าของพวกเขาก็พบว่ามีคนมาเยี่ยมเยียนทั้งที่กำลังพักผ่อน
ถ้าไม่มีเหตุผลที่ดีพอล่ะก็ เรื่องยาว
น้ำเงินปลดล็อกแล้วเปิด
