ฮั่นหลิวตี้ฟังเรื่องทั้งหมดแล้ว พระเนตรคมมองไปที่ฮองเฮาคู่พระทัย
จางหยูเฟยรีบพูดขึ้นก่อน “ฝ่าบาทไม่ต้องมองหม่อมฉันเพคะ เรื่องนี้ฝ่าบาทนั่นแหละผิด ทำให้พ่อแม่ลูกต้องพลัดพรากจากกัน”
“เอาละ แต่เรื่องที่เจ้าเล่ามาเป็นคนละเรื่องกับการลอบเข้าเขตพระราชฐาน”
สีพระพักตร์ของโอรสสวรรค์นิ่งขรึมขึ้น แต่เจิ้นเทียนก็หวั่นใจอยู่มาก “จากนั้นนางหายไปไหน ทำไมถึงทำปิ่นตกเอาไว้”
“เรื่องนี้หากกระหม่อมเล่าออกไป ฝ่าบาทคงไม่มีวันเชื่อ แต่กระหม่อมไต่สวนนาง นางก็ยืนยันว่านางไม่ได้พูดเท็จ”
“งั้นพูดมาว่านางหายไปที่ใด”
“นางบอกกระหม่อมว่า หลังจากนางหลงเข้าไปในห้องบรรทมของฝ่าบาท นางพบคันฉ่องบานหนึ่ง มันเหมือนกับคันฉ่องที่นางเคยเห็นมาก่อน”
“เคยเห็นหรือ”
“พ่ะย่ะค่ะ นางเคยเห็นคันฉ่องนี้ที่อีกมิติหนึ่ง ซึ่งนางเรียกมันว่าโลกอนาคต”
“โลกอนาคตอย่างนั้นหรือ”
จางหยูเฟยมองหน้าพระสวามี
เจิ้นเทียนรู้ดี แม้โอรสสวรรค์จะไว้วาง
