ฮองเฮาจางหยูเฟย องครักษ์เจิ้นเทียน และยอนฮวาต่างร้องเป็นเสียงเดียวกัน
“ฝ่าบาท!”
ในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึงอยู่นั้น เสียงห้ามปรามของทหารวังรักษาการณ์หน้าท้องพระโรงพร้อมกับเสียงเรียกก็ดังขึ้น
“ท่านแม่ ข้าจะไปหาท่านแม่”
“เข้าไม่ได้ หากเจ้าไม่กลับไป เจ้าโดนโทษหนักแน่”
เจิ้นเทียนและยอนฮวาได้ยินเสียงลูกสาว
“ซารังน้อย!” เจิ้นเทียนตกใจ “นางแอบตามข้ามา”
“ท่านพี่” แม้เวลานี้คุณหนูของนางจะกลายเป็นฮองเฮา แต่ในวังหลวงมีกฎระเบียบเข้มงวดไม่สามารถปล่อยเด็กเข้ามาได้ตามอำเภอใจ
“ซารังน้อยบุกมาถึงนี่ ฝ่าบาทเพคะ นางยังเด็ก...” จางหยูเฟยเกรงว่าพระสวามีจะกริ้วที่ซารังน้อยซนและกำลังจะทำผิดอีกครั้ง จางหยูเฟยเข้าใจว่าซารังน้อยคงเป็นห่วงแม่แล้วแอบตามเข้าวังมาก
“ปล่อยให้นางเข้ามาได้”
เมื่อฮ่องเต้ตรัสแล้ว ทหารที่รักษาการณ์หน้าท้องพระโรงจึงปล่อยให้แม่หนูน้อยที่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้โตหรือไม่เดินเข้าไป
ซารังน้อ
