เซียวอู่เว่ยมองเหตุการณ์วุ่นวายด้วยความพอใจ
“เจ้าใช้มารยาอะไรหลอกลวงฝ่าบาท นังมารจิ้งจอก หรือว่าเจ้าทำคุณไสยให้ฝ่าบาทหลงใหลจนยอมค้างที่ตำหนักกับเจ้า”
“ท่านชื่ออะไร แต่ถ้าให้ข้าเดา ท่านคงเป็นเซียวฟูเหรินใช่หรือไม่”
“ใช่ ข้าเอง เซียวฟูเหริน สนมที่มีตำแหน่งใหญ่ที่สุด ไม่ใช่ตำแหน่งหลานสาวฮองเฮาแบบเจ้า เจ้าอาศัยอะไรมาวางอำนาจในวังหลังแห่งนี้”
“ข้าเข้าใจแล้ว ที่แท้การจะอยู่ที่วังหลังแห่งนี้ได้ต้องมีตำแหน่งใหญ่โตนี่เอง ถ้าข้าไม่ใช่หลานสาวฮองเฮา แต่เป็นฮองเฮาของวังหลังล่ะ แบบนี้ข้าถึงจะวางอำนาจได้ใช่หรือไม่”
“นี่เจ้า อย่ามาเล่นลิ้นกับข้านะ วันนี้ข้าจะไปทูลฝ่าบาทว่าเจ้าก่อเรื่องวุ่นวายในวังหลัง ปั้นน้ำเป็นตัวหลอกลวงเบื้องสูง มีโทษถึงตาย”
“ข้าไปหลอกลวงอะไรเบื้องสูง”
***‘มีแต่เบื้องสูงของเจ้านั่นแหละที่หลอกข้าเข้าวัง’***
“เจ้าหลอกเหล่าสนมชายาว่าจะได้ถวายการรับใช้ฝ่าบาท โดยที่ไม่ได้ขอพระราชทาน
