“ฝ่าบาทเพคะ พระชายาพระสนมมาพร้อมหน้าแล้วเพคะ ฝ่าบาทมีเรื่องอะไรจะคุยหรือเพคะ”
“เรื่องแต่งเจ้าเป็นฮองเฮา”
จางหยูเฟยหน้าเสียลงหลายส่วน คนอื่นอย่างได้ตำแหน่ง ทำทุกทางเพื่อให้ได้ ส่วนนางอยู่เฉยๆ ไม่คิดอยากได้ “ฝ่าบาท! ฝ่าบาทเพคะ หม่อมฉันไม่อยากเป็นฮองเฮา ฝ่าบาทเปลี่ยนพระทัยเถิดเพคะ”
ฮั่นหลิวตี้ส่งเสียงหึๆ ในลำคอ “เจ้าเป็นภรรยาของข้าแล้ว เจ้าไม่อยากเป็นฮองเฮาก็ต้องเป็นแล้วละ ข้าคิดมาแล้วว่าจะผลักดันเจ้าจนสุดทาง”
“ไม่เพคะ ใครอยากได้ตำแหน่งนี้”
ฮั่นหลิวตี้ค้อมพระวรกายกระซิบเบาๆ “เจ้าไม่ปรารถนาตำแหน่งฮองเฮา เจ้าอยากได้แต่ข้าเป็นพระสวามีหรือ ช่างมักน้อย ข้าให้เจ้าทั้งสองอย่าง ตำแหน่งและตัวข้า”
จางหยูเฟยหน้าซีด ใครกันอยากได้ นางไม่เคยเอื้อนเอยปรารถนาสักคำ
***‘ข้าไม่อยากได้ทั้งสองอย่าง’***
เห็นสีหน้าเมียรักเป็นกังวลพระองค์ก็อดเห็นใจนางไม่ได้ “ไม่ต้องคิดมาก ทำใจให้สบาย ไม่อยากได้ข้าก็ยัดเยียดไ
