รัมภาได้ยินเสียงประตูเปิดออกมา ทำให้รู้ว่าใครกำลังเข้ามาในห้อง
“แค่นี้นะ...นัฐกลับมาแล้ว” รัมภากดวางสาย วางไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดไว้ที่โต๊ะข้างเตียง
“วีนัสผมนึกว่าคุณนอนแล้ว” นครินทร์เดินเซเล็กน้อย มานั่งบนเตียงกับเธอ ทำให้เธอได้กลิ่นวิสกี้ลอยออกมาจากตัวและปากของเขา
“นี่ดื่มมาเหรอ” รัมภาถามขึ้นมา
“ใช่...ไอ้คุณมาหาที่ออฟฟิศ...เลยดื่มนิดหน่อย...เป็นห่วงผมเหรอ...ที่รัก” เขายิ้มให้เธอ แล้วจะเขาจูบริมฝีปาก หญิงสาวใช้หมอนปิดหน้าเขาไว้
“ไปอาบน้ำเลยนะ” หญิงสาวดุเขาเสียงไม่ดังมาก
“อาบกับผมนะ...ที่รัก” เขายิ้มให้เธอ และกระชากหมอนเธอออกจากมือ
“ไม่...ฉันอาบแล้ว...คุณไปอาบเลยนะ”
“ผมจะอาบกับคุณ...ไปอาบกับผมเลยนะ...เร็วผมยืนไม่ไหวแล้ว...ฟาดวิสกี้...กับไวน์แดงอย่างละขวด...ตอนนี้ตาลายไปหมดเลย...หิวมากด้วย” เขาชำเลืองมองชุดนอนผ้าซาตินสีทองสายเดียวเว้าอกของเธอ กลืนน้ำลายของตนเอง
“นครินทร์อย่ามาหื่นนะ”
