ตอนที่ 20 จดหมาย

1582 คำ

หญิงสาวตื่นมายามเช้าเห็นชายหนุ่มยังคงหลับสนิท มองดูใบหน้าที่หล่อของเขาราวกับเด็กน้อยแรกรุ่น มือเรียวของเธอลูบใบหน้าของเขา และจูบลงบนริมฝีปากของเขาแผ่วเบา กลัวว่าเขาจะตื่นขึ้นมา ‘ขอบคุณที่คุณดีกับฉันมาตลอด แต่เรื่องพ่อของฉัน ฉันลืมไม่ลงจริงๆ ฉันรักคุณนะนัฐ รักคุณมาตลอด ตั้งแต่เราเจอกันวันแรกที่เราเจอกัน...’ รัมภาหลั่งน้ำตาเงียบๆ แล้วลุกขึ้นจากเตียง เดินไปห้องน้ำชำระร่างกาย พออาบน้ำเสร็จเธอก็ลงไปด้านล่างทันที ชายหนุ่มลืมตาช้าๆ ขึ้นมองเพดาน และเหลือบมองหญิงสาวที่นอนด้วยกันมาทั้งคืน แต่พบแต่ความว่างเปล่า ตนยังเจ็บหน่วงที่เธอปล่อยให้อารมณ์ค้าง วันนี้จะเอาคืนสักสองรอบ...ไม่สิ...ต้องคูณสองเท่า ‘รัมภา...เมื่อไหร่...คุณจะลดช่องว่างระหว่างเราเสียที...ผมรักคุณมากรัมภา...’ บาร์หรูของโรงแรมฮาบาร่าเป็นโรงแรมในเครือกัมปนาถไพศาล ตรงโต๊ะมุมสลัวสองหนุ่มนั่งดื่มเหล้าอยู่สองคน ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม