รัมภาลืมตาเปิดกว้าง...มือเรียวลูบใบหน้าชายหนุ่มที่นอนหลับข้างเธอเบาๆ แล้วรู้สึกโล่งใจ เขานอนหลับไม่รู้เรื่องอะไร แต่เธอสิที่นอนไม่หลับ...มันเป็นฝันที่เหมือนจริงจนไม่คิดว่ามันเป็นความฝัน เธอจึงเลือกที่จะลุกขึ้นยืนเดินช้าๆ ไปยังประตู แล้วเปิดออก เดินลงบันได มาด้านล่างที่ยังเปิดไฟไม่กี่ดวง แต่พอที่จะเห็นทางเดิน เธอจึงเดินเข้าไปในห้องครัวเปิดตู้เย็นเอาช็อกโกแลตในกล่องลายสวย มาเปิด หยิบหนึ่งชิ้นจากทั้งหมดห้าชิ้น และกัดกินอยู่เพียงลำพังในความมืดสลัว
“มาอยู่นี่เอง...ผมตามหาคุณทั่วบ้านเลย” นครินทร์ยิ้มให้หญิงสาว เธอจึงมองเขาที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องครัวกำลังเดินมาหาเธอ
“ฉันฝันร้าย” รัมภากัดช็อกโกแลตที่อยู่ในมือ เขาจึงมายืนตรงหน้าของเธอ
“ฝันว่าอะไร” เขาเอ่ยถาม
“ฉันฝันว่าฉันกำลังจะกินคุณ ทั้งตัว” หญิงสาวยิ้มเล็กน้อย เขาจึงจับเรียวคางเธอบดจูบเธอ หญิงสาวโต้ตอบเขาเช่นกัน เขาถอนจูบออก ปลดสายคาดเอวของเ
