ตอนที่ 10 ฮันนีมูน

541 คำ
เช้าวันใหม่นครินทร์นั่งอยู่ในห้องทำงานทั้งคืน...กับบรั่นดีหนึ่งขวด...นั่งทบทวนตัวเองว่าตนทำรุนแรงกับวีนัสไปหรือเปล่า...เธอก็คือเมีย...และเป็นผู้หญิงที่ตนรักมากที่สุด...รักมากกว่าใครๆ ... ทำไมรู้สึกทุกครั้งที่พูดไม่ดีกับเธอไป...แล้วมันเจ็บที่ตัวเอง...เจ็บที่อกด้านซ้าย... “ท่านค่ะ...อรุณสวัสดิ์...” วิเดินเข้ามาในห้องสมุดพร้อมกับน้ำส้ม “คุณวีนัสตื่นหรือยัง” นครินทร์ถามกลับ “ท่านค่ะ” มีแม่บ้านอีกคนวิ่งเข้ามา “มีอะไรนางแจ๋ว...วิ่งเข้ามาทำไมได้รู้เหรอคุณท่านนั่งอยู่” วิดุแจ๋วที่เป็นลูกน้องเธอ “พี่วิ...นายท่าน...แจ๋วขึ้นไปตามคุณวีนัสมาทานข้าว...เคาะประตูไปหลายรอบก็ไม่ได้ยินเสียงตอบกลับ” แจ๋วรายงานให้ทราบ แต่นครินทร์เดินออกจากห้องไปแล้ว วิจึงเดินตามออกไปด้วย “วิรอหน้าห้อง ฉันจะเข้าไปดูวีนัส” ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไป เดินเข้าไปภายในห้องเห็นหญิงสาวนอนอยู่บนเตียง “วีนัส...” เขาไม่ได้ยินเสียงของเธอตอบกลับ...จึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ และนั่งลงใช้มืออังหน้าผาก “ตัวร้อนเป็นไฟเลย” เขาพูดขึ้นมาเบาๆ “ฉันเกลียดคุณ...นครินทร์” หญิงสาวละเมอเบาๆ แต่เสียงละเมอของเธอมันบาดลึกเข้าไปในหัวใจ... “วิ...วิ...” เขาเรียกแม่บ้านเข้ามา “ค่ะท่าน” วิรีบเดินเข้ามา “ไปเรียกหมอนพมาด่วนที่สุด...” เขาบอกวิ “ค่ะท่าน” วิกำลังจะเดินออกไป “วิให้แจ๋วเอาน้ำอุ่นและผ้าใส่อ่างมาให้ด้วย...ฉันจะเช็ดตัวให้วีนัส” “ค่ะ...ท่าน” วิกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไป “วีนัส...คุณอย่าเป็นอะไรนะ...ผมขาดคุณไม่ได้” นครินทร์พูดเบาๆ แล้วจูบลงบนหลังมือของเธอ “หมอนพ...รัมภาเธอเป็นอะไร” นครินทร์ถามหมอนพที่ตรวจเธอเสร็จ “คุณรัมภาไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ...เธอแค่นอนน้อยบวกกับช่วงนี้อากาศแปรปรวนบ่อย...ทำให้เป็นไข้ได้ครับ...ผมจะจ่ายยาให้กับคุณรัมภา” หมอนพเป็นเจ้าของโรงพยาบาทชื่อดังแห่งหนึ่ง นครินทร์ใช้บริการโรงพยาบาลนี้มาโดยตลอดและเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของโรงพยาบาลนี้ด้วยเช่นกัน “ขอบคุณมากหมอนพ...เดี๋ยวให้สิงห์ไปส่ง” เขาบอกกับหมอนพ ส่วนหมอนพอำลาเขาเล็กน้อยและเดินออกไป “ท่านคะ...” วิเอาอ่างที่ใส่น้ำอุ่นและผ้าวางบนโต๊ะข้างเตียง “ขอบใจมากวิ” วิเดินออกไปจากห้อง เขาเอาผ้าขนหนูใส่ลงในอ่างแล้วบิดมาดๆ แล้วเช็ดตามใบหน้าเธอ “พ่อคะ...วีนัสชอบทะเลจังเลย” รัมภาพูดเบาๆ แต่เขาได้ยินเสียงเธอชัดเจน ทำให้เขาอมยิ้ม เลิกผ้าห่ม มองเรือนร่างเปลือยเปล่า เห็นได้ชัดว่าเธอผอมลงไปมาก ขณะที่เขาเช็ดตามตัว “ผมคงละเลยคุณมากเกินไป...ตลอดเวลาสองเดือนมา...เราทะเลาะกันแทบทุกวัน...พาฮันนีมูนก็ดี...ถือว่าได้ลาหยุดไปด้วยเลย” ใครใจดีติดหัวใจ และคอมเม้นท์ให้ไรท์ด้วยนะจ๊ะ จะเป็นการสร้างกำลังใจให้ไรท์มากไรท์ กราบขอบพระคุณคนที่มาคอมเม้นท์ และกดหัวใจให้ไรท์ล่วงหน้า
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม